ÖZLEDİM ONU
Rüzgarla yarışa girmiş nazlı yâr
Oturdum kenardan gözledim onu Yakan şu hasreti, sanki ilk bahar Öyle ki gönülden özledim onu Deli ırmak gibi, çağlar akardı Saçına her türden çiçek takardı O kara gözleri, nasıl bakardı Ne dediyse yaptım, nazladım onu Gündüz hayalimde gece düşümde Sevdası terk etmez her gün peşimde Zaman zaman ise, yanıbaşım da Büyük bir sabırla izledim onu Ruhuma kök salan bir saçak gibi Sakladım herkesten bir kaçak gibi Doyumsuz, nadide bir çiçek gibi Yıllarca sır gibi, gizledim onu Ak köpüklü dalgalarla boğuştum Gönül ile hemen her gün döğüştüm Yağmur oldum, karla birlik yağıştım Nazlı yâr eyleyip, sözledim onu Hüzünü ağlattım, dallar sevindi Hasreti dindirdim, yollar sevindi “Seviyorum”dedim, diller sevindi Gülen resimler de, pozladım onu Lüzumsuz dokundu, tel inliyordu Gözüne bakınca o anlıyordu Atınca gazeli, gök çınlıyordu Adın türkü yapıp, sazladım onu Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ SEVDA ÜSTÜNE Güneşi kucaklar, yâr ay’ın şavkı Sevda pınarları söz ile çağlar Bakışlar coşturur arzuyu, şevki Bülbüle yâr olur, bahçeler,bağlar Gönül kanatlanıp, konarken dala Sevgi sözcükleri, dokunur bala Yarınım, umdum, sendedir hâla Sarar halı gibi, sevdamı dağlar Buğulu gözlerle, sinemi delip Benimle ağlayıp, benimle gülüp Hayata tutunan, sarmaşık olup Bilirsin beni yâr, bir sözün bağlar Deme bana yoktur “sende bi vefa” Sürmedim doyunca sende bir sefa Gözlerime bir bak hele son defa Seviyorsa eğer, o gözler ağlar Vuslatın önünü kesmesin kervan Elbette dönecek, aşk ile devran Sevda bayrığında mutludur serven Yakar bu aşk beni, yüreğim dağlar Güneş yüzlüm yelde kalmasın selam Terk etsin gönlünü, acı, dert, elem Birlikte ağlayıp, birlikte gülem Tercihe kalırsa, kalp seni yeğler Seviyorsan candan sol yanın tüter Gülünde, dalında, bülbüller öter Lüzumsuz içinde bir sevda yeter Kırık saz şenlenir, gönlümü eğler Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ SERVEN: Yelken direği |
kutluyorum usta kalemi saygılarımla