İNSANLARDA TIPKI MEVSİMLER GİBİDİR
Bazen incinir yüreğin,
Bir çocuk gibi küsersin her şeye. Soğursun; Hayatın tüm hengamelerinden, Köşene çekilirsin. İçini acıtır, Yüreğine batar, Narkozdan çıkamayan düş kırıkların. Eylülde yaprak dökümü gibi, Geldikçe hayat üzerine, Vazgeçersin. Sürgüne gitmiş mahkum gibi, Uzaklaşırsın insanlardan. Lakin; Mevsim sırf kış ve Sonbahardan ibaret değildir. Gün olur seninde baharın gelir. Hayat bulur, Yeşerir içindeki güzellikler. Bir çocuk gibi için içine sığmaz olur. İnsanlarda tıpkı mevsimler gibidir. Kah; Hayata küser kış olur. Kah; Çayır çimen yaz olur... Nevzat KÖKÇAK 22.10.2013 |
Anlamlı paylaşımdı…
Şiir sev, Şiir oku, Şiir yaz...
..................................... Saygı ve selamlar..