SEVMEYE GÖRçal sazım ağla mızrabım bak artık ben de yalnızım dinmeyecekmi benim ızdırabım istesem de söylemez dilim olmayacak sana ahım sensiz gecelerde boşalan kadehlerde aradım seni hiç olmayacak yerde kaldım yine üç beş nöbetlerde avutmuşum kendimi beyhude vaatlerle tükenmeye yüz tutan sevgilerde ateş gibi yanıp mum gibi eriyorsam umurunda olmasa da bilki sebebi sensin ne yazık ki artık benim için solan bir gül yitik bir mazisin unutulmaya mahkum bir sevgisin yüreğimde sevmesini bilmiyorsan girme yüreğime sevginde senin olsun kalsın yerinde sevmek yürek işidir emek ve yürek ister kaybolsan da aşk dehlizinde bir kere sevmeye gör yanarsın aşk ateşinde çaresizliğin ne olduğunu bilir misin ne kadar acı verir bitirir seni hele sevdiğinin seni anlamaması yok sayıp görmezden gelmesi susması sadece sen deyip sessiz kalması artık pencerelerde isli tül perdeler ardında ağlarken görmeyeceksin beni benim sevgim yüce bir dağ gibi sevmesini bilseydin korurdu gölgesinde ancak kumdan kale gibi yıktın tüm hayallerimi hadi unutma ne kendini ne de sevgini bırakma ben de kalmasın al git götür yanında... Refik 22.10.2013 İstanbul |
sevginde senin olsun kalsın yerinde
sevgiyi bilmeyen def olup gitmeli...
kutladım şairimi...
saygılar yüreğinize...