sizin siyah kağıtlarınızda beyaz bi noktayım
bedenimin varlık içinde olduğu yerde ruhen yoktayım
kelimelerin resmidir sadece, şu yüzlere verilen isim
soğuktur bende size güzel gelen mevsim
tebesümüm geçmişlerin ahıdır
bitmeyen gecelerin sabahadır
yollar hep ayrılığa çıkar bende
ve yollar sağlamlaşan ne varsa yıkar bende
üstüme gelmeyin artık kan kusabilirim
konuşun susmayın, yoksa bende susabilrim
neden eskidi aşk sorularına verdiğim cevaplarım
yoksa, günahlardan az mı kaldı sevaplarım
ah şu arsızlaşan gençliğim ah
ne akşam duygulara engelsin nede sabah
gün olur saklanbaç oynarım, eski duygularla
saklanırım, saklanırım ama kaygılarla
kim bulacak beni, kim çıkaracak burdan
diptekilerin yaşadığı kuytulardan
ila ki bi çığlıkmı atmalıyım, burası daar!!
dört duvar arası lüks bi mezar
penceremden yukarıda insan adıyla gezenler
insanca yaşadığını söyleyip insanlığı ezenler
zirveler değişmiş meğer insanları alta koymuşlar
bedenleri giydirip insanlığı soymuşlar
benmiyim şimdi dipte söyleyin onlarmı yukarda
demezmi biride bu hal ne diye çıkarda.
yaa ben asra ayak uyduramıyorum ya asır bana
milletin beyninde tümör varken çokmu küçük ni nasır bana
evet benim o, uçurumun kenarında gezen
ve o kenara sözler yazan .
idam sehpasındayım belki, belkide iplerde
ama mutluyum, içi insan dolu olan bu diplerde