Bir Dilek Tuttum Ben
Bir dilek tuttum ben.
Yusufçuk havalandı yerden. O sevinçle uçarken, Kör topal avcılar Vurdular Vurdular beni kalpten. Fişekler düştü yere Saçmalar girdi yüreğe. Arzular bastırdı yollarımı Yürüdüm; Az ilerde önümü kestiler. Geçemezsin dediler. Geçemedim, bekledim. Sakın ha bekleme! Ayak izin kalır. Sen beklediğinde, Çapayla kürekle, Çukurun kazılır. Düşersin. Ama ben bekledim. Düştüm; Kör bir zindana, Vardığımda kapaklandım yere. Üzdüm kendimi boş yere. Öcüler geldi yanıma. Elllerimi mecbur uzattım. Avuçlarıma çivi çaktılar. Ben elimi kanattım. Ayaklarımdan zincirlere vurdular da beni. Aldılar kalbimden en sevdiğimi. Sevgimi alınca öcüler, Çıkışı buldum zindanda ki. Yeryüzüne vardım ki, Bom boştum gayri. Söktüler ciğerimi ah söktüler. Bir dilek tuttum halbuki Çok gördüler. Karşılığında; Ayaklarımı bağlayıp Zindanlara sürdüler. Dostlarım geldi yanıma Bin bir nasihatlerle Ak yüzleriyle uzandılar Düşlerime Küsüşlerime... |
Bir dilek tuttum halbuki
Çok gördüler.
Yüreğinize saygılar!