PARAMPARÇAkontrolsüz bir asabiyet ayak tırnaklarımı sökecek bu şehir ben ayaklarımı karnıma çekerken devrildiğim duvar dibinden baygın gözlerle bakarken gece gezmesinden gelen üç beş godik alay edecek benimle sövüp sayacağım gelmişine geçmişine korktukları ne kadar bariz ben ne kadar dağılmışım hayatın içinde şimdi topla bakalım parçaları bu bir bu iki bu üç geride kalanlar nerde ben bu kadar eksikle yerleştirebilirmiyim yerli yerine hey delikanlı çakmağın var mı diye seslensem önümden geçene ne kadar utanç verici yarım sigaranın mahremiyeti ve bir küng gibi düşer geçmişim halbuki kazı ekibi gelmemiş çoktan boşaltılmış içim Diz_Kapak |