Sessizliğin SesiSen yoktun,biliyordum Bu gidişin yoktu dönüşü Her ayrılık gibi sonsuz Bir sonsuzluk gibiydi ayrılığın Sen yoktun,gelmeyecektin,biliyordum Belki yoktu sende deli sevda Sende yoktu aşkın tortusu Susuz kalmış fidandı yüreğim Kurudu gitti seninle Bir avuç sevdaya muhtaçtı ellerinde Kadehler sus pus olmuş masamda Mehtap ağlıyor gün ardında Denizdeki martıların her çığlığında Beklerim sevdiğim bu soğuk duvarlarda Söz verdim tanrımın huzurunda Ağlarım her gece buğulu camın ardında Damlar yüreğime sessizliğin sesi Dolar içime sensizliğin nefesi Fulya Uludağ 16.12.2007 saat 02.37 |
Kadehler sus pus olmuş masamda
Mehtap ağlıyor gün ardında
Denizdeki martıların her çığlığında***
MARTI ÇIĞLINDA BÜTÜN ŞARKILAR SÖYLENDİ DUYMADI YAĞMUR YÜREKLİM...
Can dostum sevgililer neden hep böyle olurlar ki...Yüreklerinin sessiz çığlıklarını neden imgelere yüklemek zorunda bırıkılır?...
Ah dost ! böyle olmasa idi, duyulan özlemlerin susukun ağıtları nasıl şiire dönüşebilirdi ?
Yüreğinizin sesi sağlık, esenlik içinde daim olsun diliyorum...