UNUTULAN
dipnotlarına ayışığı vurur
kitap uçlarında kuruttuğun güllerin ihanetler kanatıyor gecelerimi bir başıma yüzümle çoğalıyorum aşka dair son hecem ağzımda kaldı ışıklar sönerken gözlerimde derin ırmaklar geçiyor içimden yaralarına gül değiyor kadınım yokluğunun yıkımından bana kalan beyaz zambak ve seni sevdim çiçeği yeni aşklar hep yok mu sayar beni İbrahim TIĞ Şehir,Ocak 2008 |
yokluğunun yıkımından bana kalan
beyaz zambak ve seni sevdim çiçeği
yeni aşklar hep yok mu sayar beni
TEBRİKLER