Kaldığım Vakit..
Matemle yıkanır hüzün fırçası
Tuvalle başbaşa kaldığım vakit Sökülen mazinin gelir arkası Göğsümden anları yolduğum vakit. Kederim kendime terkedip gider Edebe sığmayan küfürler eder Zavallı mecalim olur derbeder Hicranla kapını çaldığım vakit. Düştükçe sabrımın kışı dalıma Taş duvar örmeye başlar yoluma Hazandan kalma gün girer koluma Ayrılık kararı aldığım vakit. Ne şenin şakrağın olmaz ibreti Ne diner hüznümün makus nöbeti Yediğim sayısız terk müebbeti Hafifler yanında olduğum vakit. Her kastın manidar bir hüküm yükler Tarifsiz acıma nedamet ekler Kırılan yüreğim ilgini bekler Ecelden gün alıp yıldığım vakit. Kapanan bahsimin sayısız sözü İtiraf edince getirir güzü Zamanla kirlenen gözyaşı izi Aklanır rüyaya daldığım vakit. Yılların biriken sabrı boşuna Sayısız iş açar dertsiz başıma Taşısam gönlümü sınır dışına Bir çıkar yolunu bulduğum vakit. Yasemen Akyürek İSTANBUL 7 EKİM 2013 |