Artık gündüzün ortasında dahi ağlıyorum
Umurum da mı sanki kim görmüş
Ruhumun çığlıkları bu damlalar
Hey! gri renge bürünmüş
Bulutlarla kaplı gökyüzü
Neredesin? Mavilik
Neredesin?
Yılanları yuvasından çıkartan sıcaklık
Ve ellerin
O ellerinden geldi yalnızlık
Sana boş masalar bıraktım
Mekânlarında karanlık
Çok bakarsın öyle uzaklardan
Bu aşk şeytan işi
Sevdim artık gitmeleri
Kaçıyorum sensizliğe doğru
İsmim sorumsuz sence
Sen bence kaybedilmiş zamansın
Hangi metro durağı sessiz
Kalabalık, yüzlere yansımış riyakârlık
Burası gurbet kimse kimseyi anlamıyor
Buna sende dâhilsin
Bir an olsun dinlemedin
Bu kaçışım nereye
Oksijeni aynı atmosferde solduk
Kafam ne karışık
Dedim ya dağılmış pazaryeri
Kalbim tezgâhında birikmiş bulaşık
Bıktım!
Kırdım kalemimi, yazmıyorum artık
Sitemim her gün sana
Çek git dünyamdan Yılışık!