YOL BİLEN
tutuldu dili aşkın...
ve kuşlar usulca götürdü kanatlarında sonbaharı gül dökerken ateşe sustum... ağladım... içimde ayaz, gözyaşım tuz üstüne tuz bir iç çekişi yalnızlığım... ağladıkça yıkandım uslandım... dilim bir bilinmez lisan sustukça ıslandı kalbim duymadın... kaybettim yolumu seslendim bulmadın... ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |