...Gülümsemeye Kapalı Vicdanlar...Dilenciydim aslında ben.. Çocuklara dağıttım zengin gülüşlerimi, Yılların çizgilerine bürünmüş ihtiyarlara bağışladım fedakar yüreğimi.. Günlük tutuyorum sokak başlarında Sıcak bir çorba içtiğim kucakları yazıyorum, Yazdığım her satırı işliyorum musalla taşına Bir gün bakarlar diye arkalarından gözlüyorum. Ben aslında sevgi dileniyorum Gözlerden akan,dilden düşmeyen Her yanımı sarmış kirin,pasın içinde gülümsetecek sıcaklığı dileniyorum... Cehennem kapısı açılır vicdansızlara El varmaz,gönül katlanmaz Yanan her günahın çığlıklarını duymaya.. Çok zor kulları günahlarıyla gömmek Feryatların sığmadığı kefeni örtmek çok zor çok zor Ağıtlara sarıp sesi soluğu kesmek... Şimdi bütün zenginliğimi satıyorum Yol kenarlarında,kapı önü kaldırımlarda Vicdan dan yoksunlara satıyorum Güneş gibi Isıtan gülüşlerimi... . .|Onur KALKAN|... . . |