Cehaletin Kimliksiz Nesili...Günah deryasının ortasında doğmuşuz biz Kimliğimizi unutmuşuz... Cehaletin dalgasına kapılıp yeni kimliğimize bürünmüşüz Geleceğini düşünmeden geçmişini unutan nesiliz biz Doğurana sırt çevirip,Bacağı açıkların ardında sürünmüşüz Namusu,mertliği bırakıp Aklı kasıklarında yaşamaya alışmışız biz... Bilsem gelirmiydim bu dünya ya Bir işkencenin çığlıkları yankılandı hastane koridorlarında Dünyayı reddeden bir bebeğin hıçkırıklarıydı bu Oysaki Küçücük bir çığlıktım doğduğumda Büyüdükçe feryada dönüştüm günahkar bahtımla Suçsuzdum,günahsızdım annemin tertemiz dünyasında Ayak bastığım dünyanın kirliliğini nerden bilebilirdim ki. Nefes alır almaz anlatmıştım çığlıklarımda, Bu dünyanın nasıl kahpece döndüğünü... Aldığım her nefes daha da kirletiyor benliğimi İnsanoğludur bu bırakır mı vazgeçemediği şehvetini Temiz bir insanın kalmadığı dünya kerhanesinde Günahsız gidebilirmi insanoğlu Yaratanın sonsuz cennetine Herşeyi geçtimde, Bir evlat yaşlı anne babasına kıyacak kadar vicdandan yoksun olabilir Ama Allah öyle bir şefkat vermiş kadına, Bir anne vicdanın evlat içgüdüsünü bırakıp çoçuğuna kıyacak kadar canileşebiliyorsa Herşeyi yitirdiğimizin kanıtıdır Bu dünyanın ömrünü tamamladığını düşünüyorum... . .|Onur KALKAN|... . . |