VUSLATA RAMAK KALDI
Vuslata ramak kaldı geliyor beklediğim
Nihayet son buluyor aradaki kırgınlık Gelir diye yıllardır güne gün eklediğim Şöyle bir oh çekince kalmaz zerre yorgunluk Edalı bakışları yakından göreceğim Nadide çiçekleri yoluna sereceğim Titrer elim ayağım ne cevap vereceğim Gelişiyle bitecek bu bendeki durgunluk Aslında affetmezdim sevmiş gönlüm bir kere Dolandım peşin sıra seni sordum her yere Zaman akıp gidiyor dolacak doldu süre Belki de çok pişmansın bende kalsın olgunluk Boş verelim maziye yeniden yaşayalım Ne gerek var küllenen yarayı kaşıyalım Haydi, çok geç kalmadan yeniden başlayalım Ram atalım bu şehre yapalım bir çılgınlık Senelerdir hasretim taş değil bu candı gel Bir çift söze aldandı vaatlere kandı gel Mizani tükeniyor alev aldı yandı gel Çabuk gel ey beklenen gel de bitsin dargınlık Ozan Mizani (Taner Karataş) |
Bazı şiirler vardır ki önce adını koymalıymış
Sonra ardında sökülüp gelirmiş bir bir kelimeler
Sevincini kederini hemen anlarmış dinleyenler
Sağolsun dualarınıza içtenlikle eşlik edenler...
Çok güzeldi umut dolu dizeleriniz.
Kutlarım.