Vedana Kol KalkmadıEkime hasret düştü kokusunda rayların Kara tren kalkmadan gelir demişti içim Siddin sene ayrılık dokusunda ayların Şaşkınlıkla aradım bulur demişti içim. İstasyonlar ayırdı sinem bildi kaniden Nasıl isyan edilmez sev diyorken sözlerin Ulaşacağım derken haber geldi aniden Sızısında kaldıysam kara üzüm gözlerin. Bunca aradan sonra bir görünüp kayboldun Tren rayı ağlıyordu haz almadım gardından Madem ki gidecektin? Can bana hangi yoldun Vedana kol kalkmadı bakıp durdum ardından. Gönlün çarmıha gerip çekip gitmektir adı Hiç oldu vakitlerim seni bulup sarmadan Esip gürlüyor rüzgar talan etmektir badı Ömrüm vefa eder mi makberime varmadan. |
hüzündü ve yine çok güzeldi
kutlarım Gülsen Hanım
sevgilerimle