Neden beni bırakıp gittin be annem
İstanbul’un garip kaldırımlarında
İlik ıslatan yağmur altında İçime vuruyor heryer karanlık Kimseler yok sokaklarında Üşüyorum,titriyorum ıslak pantolonumla Isınmaya çalışıyorum bir pencerenin ışığında Kimsesizliği paylaştığım sokaklarında Kalbimin haykırışlarını Kimse duymuyor Annem Neden beni bırakıp gittin be annem Gecenin ıssız karanlığında Hayalimde seninle buluşmak için Kavuşup seninle konuşmak için Sımsıkı doyasıya sarılmak için Bir daha bırakmaksızın ayrılmaksızın. Neden beni bırakıp gittin be annem. Topraktan çıkan buğudan alıyorum kokunu Hasretin çınlatıyor kulaklarımda sesini Yanıyorum kabirde andıkça seni Neden beni bırakıp gittin be annem ŞAFAK ÖZIŞIL 2002 |