EYLÜL FIRTINASIEYLÜL FIRTINASI Gül kurusu çizikler eylül fırtınasından Ah ettikçe büyüyor içimizdeki yırtık Umarsız sevdaların ağlarında çırpınan Denizini yitirmiş şaşkın balığız artık . Bir yangının koynunda uyur gibiyiz sanki Tutuşur saçlarımız kelebek uçlarından Dillerimiz lal şimdi gözlerimiz hep nemli Zaman akıp gidiyor su gibi avcumuzdan Oysa ezberlemiştik bütün labirentleri Yine de bir yol bulup çıkamadık içinden En cellat yanımızla katledince sevgiyi Kırıldı dallarımız umut filizlerinden. Hüzünleri dölleyen gecelerin koynunda Suskunun o çıldırtan hazin senfonisiyle Bastırılmış hislerin hüzün bestesi çalar Ağlayan bir kemanın içli nağmelerinde Yitirdik mutluluğu geri versin bulanlar . Soludukça öldüren zehirli gazlar gibi Yayılıyor ayrılık içimize sinsice Soyup anadan üryan ruhsuz bırakan bizi Nedir söyleyin hadi bu fırtına değil se ... Melahat Çetinkaya |