Ayrılığın Beni
Ayrılığın beni ağlatmadı.
Oysa,ağlamak isterdim. Resimlerine bakıp bakıp doyasıya ağlamak. Umarsızca boşluğa dalıp, Bunalımların ortasında kaybolmak isterdim. Gece karanlığına dost sabah aydınlığına hasret Yalnızlığa sımsıkı sarılmak isterdim. İsterdim insanlardan uzak bir tenhada ölmeyi. Ama olmadı. Ayrılığın degil ağlamaya; Üzülmelere bile uğratmadı... |