MEVZUBAHİS SEN İSEN
Aşkın doğduğu yerde hasret kapıda bekler
Deryalar söndüremez yürekteki ateşi Bir mevsimlik ömrünü yaşarken kelebekler Yük saymaz kanadında taşıdığı güneşi Yağmurun düşmesine sebep toprağa özlem Bahanedir rüzgârın ılgıt ılgıt esmesi Çiçeğin açmasına neden yaprağa özlem Aşkındandır bülbülün goncasına küsmesi Bu günün anlamı yok sensiz olursa yarın Suyu bulanık göle savurdum yüreğimi Küllenmem neye yarar esmiyorsa rüzgârın Bitimsiz hasretlerde kavurdum yüreğimi Hasret ve ızdırabın derdi nefes kadardır Dert biter, acı gider, kabirde beden isen Ne onur, ne de gurur, ne aşka hükmüm vardır Us pusar, dilim susar, mevzubahis sen isen İbrahim COŞAR |
Dert biter, acı gider, kabirde beden isen
Ne onur, ne de gurur, ne aşka hükmüm vardır
Us pusar, dilim susar, mevzubahis sen isen
mükemmel bir şiir daha okudum sayfanızda...evet mevzubahis olan bir aşk ise akıl saklanır,dil susarne onur kalır,ne gurur.ne de bir hükmü vardır kesilmeye...
kutluyorum şairim tek kelimeyle harika bir hece şiiriydi...
saygılar sunarım yüreğinize,esenliklerle....