ÜmitAklımda hep sen vardın, Fakat düşünüyordum bir türlü bulamıyordum. Aklımda sen vardın gece gündüz, Bulutlardn süzülüp gelen yağmurum, Toprağa hayat veren cemrem, Güneşin ilk bahardaki sıcaklığı gibi, Düşündükçe ısıtıyordun beni üşüdüğümde, Fakat birtürlü bulamıyordum seni. Aklımda hep sen vardın, Gök gürültülerinin arttığı,şimşeklerin çaktığı, fırtınaların şiddetlendiği, Çevremi karanlığın sardığı anlarda; Sen düşündüğümde, Dünyam cennet oluyordu adeta, Fakat bir türlü bulamıyordum. Kimdin, ne idin, neyimdin benim? Bunalım anlarımda imdadıma yetişen hızır, Hayallerimi korkuların,hülyalarıma kötülüklerin kapladığı anda, İmdadıma yetişen dost, Seni şimdi buldum, bundan sonrada bırakmam, Çünkü sen benim hayattaki tek iksirim, Hayatımdaki karanlıkların aydınlığa inkılabı, En bunalımlı anlarımda en küçük güzelliklerin inkişafı, Sen; dostların en güzeli, Sen; çaresizliğimin dermanı, Aklımda şimdi sürekli sen varsın. Ümidim: Hayatımdaki tek varlığım. Mustafa İbiş |