HERKES SEVGİLİYDİ BAHARDA
sevgiliydin
o fakültenin önünden geçerken zaten sevgiliydin dil tarihin bahçesindeki ağaçlar özgürlüğümüzü fısıldardı yan yana otururken herkes sevgiliydi baharda biz ise iki kat canımızı koymuştuk önümüze aşk içimizde bütün ülkelerin başkenti sen venediye çıkardın ben kızılay’ın telaşlı kalabalığına herkes sevgiliydi baharda biz ise iki kat cebimizde caddelerin tozu ayaklarımızda iki öğrencinin heyecanı can dostlarda alırdık soluğu senin yüzünde bütün kadınların güzelliği benim elimde üç şarkı dinleyebileceğimiz kadar bira parası herkes sevgiliydi baharda biz ise iki kat mevsimler üzerimize oynarken tüm kartlarını yılların geçeceğini hesaplamadan yaşadı iki deli beni bir sokağın köşesinde tanıyamıyacağın aklımın ucundan geçmezdi kibirli bir sevgiliyi emanet eder miydi gecenin sıradanlığına gözümün altındaki geçen günlerden hatıra çukurluklar bir zamanlar herkes sevgiliydi baharda biz ise iki kat Diz_Kapak |
görmemiştir şair, yoksa mümkün mü?