Anlaşılmayan bir ruha deli demek edettir,
Varsın beni bilmesinler ben hep deli kalayım.
Adımız deliye çıkmış kırk yıllık bir muddettir,
Yedi milyar akıllı var aklı kimden alayım.!

Vallahi şaşırdım kaldım herkes akıl veriyor,
Hangisine yanlış desem ipi una seriyor.
Herkesin bir doğrusu var doğru yol budur diyor,
Bunca doğrunun içinde ben doğrusuz kalayım.!

Garip kula en sonunda yedirdiler kafayı,
İki cümle ettiğimde kes derler safsatayı.
Safsata dedikleri şey hak yolunun kolayı,
Herkes benim yolum hak der hakkı nerde bulayım.!

Bilen bilir tek doğru var aklın ise tek yolu,
İşine gelmezin beyni yüz tane akıl dolu.
Ben farklıyım diyen kişi oda bir adem kulu,
Üstünlük tek takvadadır kimde varsa alayım.!

Takva ilim irfan demek ilim Allahı anmak,
Anmaktan önce gelen şey iman edip inanmak.
İman etmek Rab ipine sıkı sıkı sarılmak,
Ben o ipe tutunmuşum farz’ımı bırakayım.!

İlahi aşk Allah emri bu kul yanmış yakılmış,
Aşkın öyle maşuki deli lakabı almış.
Delilik mertebesine ulaşmış ya.! nam salmış,
Rab delilik bahşetse de ben o tada varayım.!

Kul TİRYAKİ iman etmiş deliliği takvaysa,
İlim ummanlara sığmaz ucu var sonu yoksa.
Bu kul sona doğru eğer bir ışık yakalarsa,
O ışığın eşiğinde bin yıl secde yapayım.!

17 Eylül 2013
02.32
İstanbul