Güzelliğini alda gel...
tebessümlerimi kiraya verdim
yüzüm gülsede içim ağlıyor acılığı ondan olsa gerek sebebi sensizlik yokluğunda ki hasret ayrılık ölümün beşiği misali yara bandı fayda etmiyor yürek olunca sancısı gönül karalar giyinmiş yokmu şu hüznün perdesi zamanı örtüyor ama bende şansı yok sevdamda isi kalbimde izi varsa artık gitmiyor silinmiyor ebediyete kader kader gibi gerçeğin bana olan nasibi bedenim üşümüş ruhum kayıp sevaplar günahlar bayram ediyor benim tek can simidim ne olabilir ki senden gayri? güzelliğini alda gel koluna takta gel açsın çiçekler ötsün bülbüller bahara koşta gel yıkanırken gül kokusuyla nağmeler yüzümüz gönlümüz olsun hayat hayatta sözlümüz sonra ondan ötesi ve ertesi belki cennetin ta kendisi... (Berlin,20.09.2013) Talat Özgen |