hesabımız
toprakla değil
ölümden korksak
azraille
çelik çomak oynamayı
taa çocukken bırakırdık

biz
hangi oyunda
mızıkçılık yaptık
haylaz çocuklar gibi

hangi kavgadan
dayak yeriz belki diye
kaçtık

hangi savaşta
bıraktık elimizden
kılıcı kalkanı da
bu sevda halinde
korkup kaçalım...

vurulduk
en olmaz anlarda
beklemediğimiz insanlar
sırtımızdan vurdu
inanmadık
inanamadık
yakıştıramıyorduk ona...

vurulduk evet
kan sızıyordu
bedeni bir titreme alıyor
soğuk terler
soğuyan vücuttan
damla damla düşüyordu...

ama kim görmüş
düştüğümüzü
hangi gökyüzü
hangi alem şahit olmuş
hangi toprağa
yüz sürmüşüz de
toprak
üzerimize
hesap yapar olmuş

biz
azraille yaptığımız
tüm maçları almışız
nefesimiz daha tükenmedi
tükenmedi ciğerimiz
ve
bitmedikçe damardaki kan
daha ayaktayız kardeşim
daha çok uzağız toprağa