Aşkınla güneşleniyorum.
Alaca karanlığın sessiz okşayışından şiirler yazıyorum
Senin için, kendim için ve asıl olan aşkımız için Köhne yüreğimde ki paslı kelepçeleri unutup Karanlığın azabında kurtulmak için... Sevgi girsin, aşk girsin diye Yürek dehlizlerimden ölümü savmak Seni yaşamak için ölümü unutmaya kalkıyorum İhanet çizgilerini siliyorum bir bir Görünüm haritalarımdan, Senli olmak için kelimelerim nagehan anlamlaşırken Bir başka bir yanım aşkınla güneşleniyor. Şiirlere değer olmak hafif bir bakışınla Denk olmaktır hayata, beni baş karakter yapan Aslı seninle örgeleşen, imgeleşen Sonsuz bir masalın yoksul kahramanıydım Yoksulluk değil miydi imkânsızlık Çat kapı önümüze sunan? Sami Arlan.. |