Bir İsim Var Ezberimde
Bir isim var ezberimde
Dudağında kalbimin Ummanlar kadar coşkun Tercümanı hislerimin Sen; bir Üstâd, bir komutan İstanbul beyfendisi Söyle bu sır ve güzellik Ulvilik neyin nesi Geldin girdin gönlüme Yaktın yıktın benliğimi Ufkuma ışık saçtın Allah’a sattın nefsimi Sen zihnimi fetheden, Peygamberin öğrencisi Şanlı Anadolu’nun Yılmaz, usanmaz bekçisi Sen ki Türk tarihinin Unutulmaz ruh atomu İslâmın sancaktarı Seninle buldum yolumu Muhammed-i ruhâniyet Sarmış dörtbir yanını İslâmı müdafaa için Feda etmişsin başını Bir füzeden daha hızlı Ne keskin fikirlerin Şimşekler çakar zihnimde Bende çok ayrı yerin Öyle büyük bir deha ki Nerede girift bilmece Yalnız sende, yalnız sende Çözülmüş hece hece Kulluğun manifestosu; Ya hep İslâm - ya hiç İslâm Duymadı kimse böyle söz Dünya böyle bir kelâm Sen de öyle bir iman ki Buz dağını eriten Budur seni ulu kılan Beni kendimden eden İllâ İslâm - illâ İslâm Diye haykıran adam Bu söze ittibadan başka Yok gaye ve çabam NECİP FÂZIL KISAKÜREK Hakikâte vesile Akıl, fikir ve aksiyon Onda erdi visale Ey şairler sultanı İslâmın büyük soluğu Ezelden ebede dek Şahlanacak BÜYÜK DOĞU... 14.09.2013 / 02:30 Furkan Selçuk Soylu Üstâd Necip Fâzıl Kısakürek’in aziz ruhaniyetine... |