2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
955
Okunma
Oyle isyan yüklü ki bedenim,
öyle itirazlarla dolu ,
öyle vaveyla arasında kayıp,
suskun, bir o kadar hıckırık dolu ,
ardından haykıramayacak kadar bitkin ,
her yeni gözyası kadar canlıyım.
Solgun suratların sorgularıyla açılıyor ruhum.
Göğsüm dökülen yaşlardan arınıyor,
kafam sıcacık anne kucağından kalkıyor,
alışıyorum ben ,
teselliler kalkanım oluyor
ruhuma armağanlar sunuyorum.
Alışıyorum yokluğuna ,
Alışıyorum yeni bene
ve yeni sayfalarıma,
koymuyor artık olmayışın ,
kendi kendimi sevmeyi ögreniyorum.
Beni birakmayacak tek kişiye değer veriyor ,
kendimle besleniyorum .
5.0
100% (2)
Cevap Yaz