Umutla Uyanmak
Şimdi tüm çalgılar ağlama sesi gibi,
Öyle acıklı ki; öyle içten, Anla işte göz yaşı dolu, Ve umutla uyananlar, mahrum sevinçten. Mahrumiyetle gelen kamburluk; Yüzler asık, ifadeler buruk, Bir daha ki sabaha da yeni bir ’umut’ Ve akşamında o günün; Yıkılan hayaller, paslanan hisler; acı bir soluk. ’O gün gelecek’ lafı en büyük teselli, Geçen günler ile o günün gelmeyişi; Kovalanan ümitler, hayaller peşinde koşturmak, Yitip giden vakit, bedenin yaşlanışı, Ve ölüm sabahına bile umut ile uyanmak. |