BilemiyorumÖfkemin kırılmış gururuyla sesleniyorum hayatımın eteklerine birikmiş, üzüntülerimin cam kırıklarını silkeliyorum Ekim ayının veda yaprakarında gezinirken Nisan’ın can suyuna sesleniyorum olur ki birgün yağar mı yüreğime BİLEMİYORUM... Ay çiçeğinin nezaketiındeydi hayatın güzelliği... Yapraklarını dökse bile Fedakârlıkla Boyun eğmekti... bencillikten uzak Bir hayat var mıdır BİLEMİYORUM... Sevincin mutluluk aynasına sesleniyorum Kaç zamandır göremediğim çehreme inat Bir güzel fon muziğinin büyülü sesiyle Birkaç mısra diziyorum Yine mutsuzluk raks ederken kelimelerimle Ben! kelimelerin inadına suskunluğa gömüldüğümü BİLİYORUM.... Baranıgül Karadağ |
Harikaydı...
Saygıyla...