SON KUŞUMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 2013 Ağustosunun son haftası
ikinci ve son kızımı da yuvadan uçurdum darısı evde kalmış oğlumun başına gönül dostlarının dualarını almak için içimdeki esintileri bir nebze paylaştım selam ve hürmetlerimle Nerede gelinlik görsen isterdin, Yerlere yatardın “baba al” derdin. Bilemez giderdim neydi bu derdin, Almazdım apansız uçar mı diye. Bu gün hüzün sevinç aynı tarafta, İç içe yan yana hem aynı safta, Mutluluk elemle sanki zifafta, Kaygım uykularım kaçar mı diye. İçerim bir tuhaf hoş oldu sanki, Sabahım çekildi loş oldu sanki, Koskoca İstanbul boşaldı sanki, Bekledim güneşim açar mı diye. İki avucuma alıp başımı, İçime akıttım tüm gözyaşımı, Sonunda çatlattım sabır taşımı, Gönül yalnızlığa duçar mı diye. Firak darbesiyle yıkıldım tuşum. O tükenmişliğim o yoruluşum, Elveda diyorken kalan son kuşum, Sordum Bülbül artık naçar mı diye… İSTANBUL -Bahçelievler |
Bu kadar mı güzel yazılır üstadım. Allah ömür boyu mutlu etsin tüm evlatlarınızı. Ne mutlu o evlada böyle değerli bir şairin kızı.
Saygılarımla...