bir gül solarken..karanlığın düğümlü sihridir çoğaltan korkuyu.. çocuk gözlerde yanarken olimpos’tan çalınan ateş bir kızıl güle değer umut önce kanar maviliğinde gökyüzünün kanat kanat sonra denizlerce akar yürekten yüreğe.. asi bir ırmağa karışır güneye esen rüzgarlarla bozkırda bir kevendir susuzluğunda biumutların.. yangınında eylüllerin ılık tuzlu bir gözyaşıdır sessiz kimsesiz.. geçecek günler haftalar aylar yıllar sen en deli çağında mavilerin hep mavi olacaksın denizlerce en soğuğunda beyazların bembeyaz ve en yeşilinde dalların hep bahar olacaksın yemyeşil çiçek çiçek umut umut.. 13/09/2013 ödemiş |