MENZİLE VARMAK
Benim ruh halimi Yaradan bilir,
Kul ilahi aşka teslim olmuştur. Adabı bilmeyen nefse yenilir, Aklımızın gözleri kör olmuştur.! Akıl şaşar beşer yürek yanılmaz, Kalb-i şerif şeytana yar olmaz. İmanlı bir yüreği kandıramaz, Kibrimizin gözleri kör olmuştur.! Kolay değil aşk’ta menzile varmak, Nasip kısmet o aşk od’una yanmak. Yar adında kavrulmalı dil damak, "Ben" mizin gözleri kör olmuştur.! Senlik benlik gütmeyiz aşk olunca, Menzil biz olmalı yola çıkınca. O ilahi aşkı yakalayınca, Nutkumuzun gözleri kör olmuştur.! Nutkumuz kesilmez yardan gayrıya, Na mahremdir öte çiçekler varya. Toplayıp getirseler bir araya, Burnumuzun gözleri kör olmuştur.! Almaz hiç bir koku bir gülden başka, Teslim olmuş yürek bir tek o aşk’a. Teslimiyet sıdk’tır manası başka, Arzumuzun gözleri kör olmuştur.! Kör dediysem mecazidir manası, Bir tek gülde vardır aşkın alâ’sı. Bütün çiçeklerin şahının has’ı, Nicesinin gözleri kör olmuştur.! Her bakan göz baktığını göremez, Her gören göz nur ışığı seçemez. Görebilmek için gül sevmek yetmez, Beş duyumun gözleri kör olmuştur.! Gülden gayrı bir çiçeğe dokunmam, Bir gül deki asaleti bulamam. Hiç kimseye yol arkadaşı olmam, İkarar’ımın gözleri kör olmuştur.! Kul TİRYAKİ bir sefer bir and içmiş, İlahi aşk ile sevmiş yar demiş. Mevla dünya ahret Cennetlik vermiş, Nefsimizin gözleri kör olmuştur. 08 Eylül 2013 22.36 İstanbul |