Konuyla ilgili daha önce iki şiir yazdım. İyi niyeti göstericiler "oyunu" fark ettiler. Ama maalesef yurdumuz üzerinde derin hesabı olanlar, ve onların maşaları halâ devam ediyorlar. Nasıl bir vicdandır ki; önce masum gençlerin ölmesini istiyorlar-ki bir öldüyse beş demeleri onları zaten açığa veriyor ya- daha sonra da öldü diye gösteri yapıyorlar.
Eskişehir’de de benzer gösteriler yapılmış, polis müdahale etmemiş, tren seferleri aksamış, düne kadar destek veren bazı Eskişehir gazetelerinin yazarlarını bile çileden çıkarmıştır.
Kimseyle bir derdim yok. Öfkem gençlere değil, yaptıklarına.
12 Eylül öncesini yaşayan vicdan sahipleri ! Lütfen anlatın şunların kullanıldıklarını. Aksi takdirde sadece yapanlar değil, destek olanlar, ses çıkarmayanlar, beni sokmayan yılan.. diyenler de en az onlar kadar sorumludurlar.
Lütfen herkes kendisini bir de başkasının yerine koyarak değerlendirsin.

GEZİ- 3 (BE ÇOCUK)

Ne desem nafile, inadın inat!
Belli ki, niyetin başka be çocuk.
Zevk mi alıyorsun durunca hayat,
Ne uğruna geldin aşka be çocuk?

Düşündüm taşındım hayıra yorup,
Nasıl insansınız, nasıl bir gurup?!
Düşünceler ithal, fiiller garip;
Fikirler yabancı, laçka be çocuk.

Ruhlara düşerse genç yaşta hâzan,
Gerçeği göremez azdıkça azan.
Ne desem nafile, yetersiz izan,
Belli, muhtaçsınız ışk’a be çocuk.

Sizlere sabırla açsam da kucak,
Daima kaçtınız hep köşe bucak.
Ona hizmet eden oturur ancak,
Millet gönlündeki köşke be çocuk.

Çevre için yola çıkmıştın gûya,
Kâbusa dönüştü toz pembe rûya.
Kan kusturur oldun “Ana Dolu’ya”!
Doğmayaydın keşke, keşke be çocuk...

Fikret GÖRGÜN