Sensizliğin Zehri
bahsederken aşkımızın ilk mevsiminden
gün geçtikçe büyüyen o sevgimizden aşkların en yücesiyle dolu gönlümüzden mest olur geçerdik biz kendimizden tozpembe bir dünyada kanat açmıştık etrafa sevgi dolu neşe saçmıştık biz hiç durmadan aşka doğru koşmuştuk boz bulanık seller gibi coşmuştuk verdiler bir gün acı haberini kabusa döndürdüler benim kaderimi tatmadan aşkımızın tatlı zaferini içirdiler bana sensizliğin acı zehirini Ahmet kölecioğlu Noter Onaylı |