Sükutumdan dolayı kendimden başka kimse kabahatli değildir. En büyük düşmanım ben idim. NAPOLEON
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
GÖLGEDEN KALAN
sahbeyit
5,0 / 2 kişi ·1 beğenme · 0 yorum · 1034 okunma
GÖLGEDEN KALAN
"Madem bu kadar heveslisin karanlığa"
Dedi ve Yürüdü geceye gölge... Sürüp siyahı yüzüne Susup sessizliğine Bir derviş gibi Sessizce... yumdu gözlerini kaybedilmiş sırlar gibi koyup omuzuna başını kokusu sinmiş gitmelerin iki damla gözyaşına inat kayboldu nefes nefes gecenin izi düşerken yüzüne bir sarı taksinin ardından eylüle sitem etti ne varsa yalnızlık adına soldu gece tutsak edip aşka kendini kayboldu kınını kesen bıçak gibiydi kalem kendi cümlelerine kanadı yıldızlara ilişti karanlık bir beyaz kağıda düşer gibi düştü kadim harfler tutuldu dili aşkın isyana döndü şiir döktü yüzünü gölge kesildi nefesi rengin. bütün renkler siyaha... madem ki bu kadar hevesli karanlık şimdi bütün suç gecenin... hadi git... ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GÖLGEDEN KALAN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 12.9.2013 01:03:44
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 1034
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.