GÜN BATIMI
gün batımı, yine hüzünlendiğim andır.
çünkü,yine bir yerlerde bir aşkın son bulduğu, yine ayrılık rüzgarlarının hazırlık yaptığı bir andır. gün batımı,yine kalbimin ta derinliklerin de bir sızı, bir boşluktur. gün batımı, benim önceden bakmaya doyamadığım , ama hüzülenince de yalnızlığı bana hatırlatacak bir boşluk gibidir. hani bir insan ,aşkına hasret kaldığın da uzun uzun boşluğa bakar ya, şimdi bende gün batımına öyle bakıyor,hasretimi ona haykırıyorum. çünkü,gün batımı benim aşkımın ilk şahiti idi ama o bile karşıma geçmiş,gözümün içine bakarcasına, kim bilir hangi ayrılığa şahit lik edecek yerlerde görünecek. günbatımı benim hüzünlendiğim andır. |