çember
ne sabahım belli ne geceyim
bir virane gönlün sürgünü elim.. var halim bambaşka, kendime elim ne zifiri oldu gece ne de sen geldin... korlardan kor beğendim niceleri, taht kurdum küllerinden.. kuruttuğumu sadığım geceleri toprağına yaş sundum ben... etraflıca yoklardım gözlerini karanlığın koynunda kör-kütük.. gözlerine değinceye dek yol biçtim kendime karanlığın çemberini.. |