Can dediklerim
yine ekşitti gurbet !
ne gündüzü gündüz dü nede gecesi ? tavan yaptı göğsüm de hasretimin hisli kuçesi ! sarmaşık gelinçiklerın eli koynunda "gitmek mi zor kalmak mı zor " ? dilde kaldı hecesi kurşun rengli perdeler di ! ışığı soğurmayan asmıştım göz yaşıma saklamıştım kefen diye patiska artık yansitmıyor loş ela ışıkları sensiz odama ! artık yansıtmıyor güne ,güneşe dosta ,düşmana ! çoktan çekilip gitmişlerdi göz bebeyimin üstünde taşıdığım can dediklerim anlıyacağın artık akmıyor sulu sepken göz bebeklerim zaten boğucu,buhranlı bir havaydı günlükle gelipte giden yıllar yılı içime haps olan vede düğümlenen hıçkırık tı! dostla tükenip biten hani gözlerimden yanaklarıma yol alan ip-ince çapul,damlalar vardı yaa..? yığma,sıska yol yolakcı damlalar kuruyalı tam yarım asır sadece şemaldan esen soğuk ayazlardır hediye kalan gecenin saat üçü ! yine daraldı göyüs kafesim berat’lık hatalarım ve ben ! birde giden.günlerim yine yarım yamalı şiir/lerim yine yazılmayan yarım kalmış hislerim Kadir Haktan TÜRKELİ |