Çocuk gibi..
Oturduğum demir titriyor
Sesler metronom İri yapılı şeytanın gözleri parıldıyor Korkmuyorum. Sesler yükseliyor Şeytanın kahkahası demirden, hissediliyor Bilirsin, eski oturduğum sokağı Hani senin evinin yanındaki ana yolun karşısında Çok çocukluk geçirdim orada Çok asiliğim oldu. İki üç sokak aşağısında, Tren raylarına çıkar, Arkadaşlarımla cesaret oyunları oynardık Şimdi oyun oynamak için bir sebebim yok. Şimdi çocuk gibi Mutlu olmak için hiç bir sebebim yok Şimdi sen yoksun Yoksun işte nedensiz çekip gittin Ben ağlıyorum , sen hiç ağlıyor musun? Sami Arlan.. |