Koparsın bir anda seni sen yapanlardan
Düşüncelerin donuklaşır,bedenin ağırlaşır
Aslında can sıkıntısı sorunlardan kaçmaktır.
Silkelenmek ve yeniden güçlenmek

Çekersin bir iskemle,oturursun balkona
Dayarsın dirseklerini balkon demirlerine
Seyredersin sokağı amaçsızca
Ne karşıdaki parkta oturanlar,ne yoldan geçenler
Nede sağ tarafta yokuş ve ağaçlık yoldan gelenler seni ilgilendirir.

Seyredersin bomboş bakışla ve hiç bir şey düşünmeden
Sonra balkonda ki halıya uzanıp
Ellerini başının altına yastık yaparsın
Seyredersin gökyüzünü hiç bir şey düşünmeden
Yıldızlardan gelen bir rüzgar bir anda üşütür bedeni
Bir yıldız kayar o anda telaşlı ve hızlı
Yolun açık olsun dersin sessizce

Oğlunun telefondaki cümleleri gelir aklına
"Anne! Ahmet’ in babası öldü,birlikte çok ağladık bu gün onunla"
Öğrenecek diye düşünürsün öğrenecek
Dünyanın lay lay lom yeri olmadığını
Acıların harman gibi savrulduğu yer olduğunu öğrenecek
Doğru bildiklerinin başkalarına göre yanlış
Yanlış bildiklerinin başkalarına göre doğru olduğunu da öğrenecek

Ah şu karıncada ısırmasa ayağımı
Mutfakta doğranmayı bekleyen domatesler de olmasa
Şoklanmayı bekleyen barbun fasulyeleri de olmasa
Kim bulmuş şu dondurucuları
Hay şu dondurucuları icat edenin neyse...