İNSAN!..
İnsan!
Varlığa anlam kazandıran tek yüce, Ten cübbesi içinde, ölüme mahkum cüce. İnsan! Olsa da ruhuyla denizler kadar serin, Hayaliyle semalar kadar özgür ve derin, İnkar, isyan etse de, esridir kudret denen kaderin. İnsan! Başı sonu bilinmez, sanki korkunç bir meçhul, Bazen sanki bir sultan, çoğu zaman nefse kul. İnsan! Her dilde ki söz. Her nesneden bakan göz, Varlığa hayat katan kutlu ve sırlı bir öz. İnsan! Her gizi çözen, her sırrı bilen bilge, İnsan! Ruhunda tüm kainat, yazılı kutlu hece, Sırların odağında çözümsüz tek bilmece. Necdet EREM 07/09/2013 |
İnsan mükemmel yaratılan tek varlık ve yüce yaratıcı ona diğer yarattıklarında olmayan bir şeyi akılı verdi ve özgür iradeyi ki; o özgür iradeyle bazen sevgi doldu bazen cellat oldu kendi ırkını yok eden...
Şairin anlattığı gibi
Sonuçta insanız işte kulluk aşinalığın da evrenin yapısına...
Güzel bir analizdi şiir
Tebrik ederim şair
Emeğine
Yüreğine sağlık
Dostlukla...