Dem dem suya karışır sanki bülbül avazı.
Kanayan bir yüreğin usaresi dillenir.
Bakışlara renk olur suretinde gül nazı.
İnce belli içinde efsane şekillenir.


Leyla’nın kirpiğinden süzülen uyku misal,
Buğulanır bardağın üstünde hayallerim.
Her mevsim Kafdağı’ndan gelir en güzel masal.
Bir varmış bir yokmuşa gizlenir emsalsiz im.


Bir perinin koynunda ipek rüya atlası.
Berrak gamzeleriyle gülümser hep gül misal.
O efsane pınardan dolarken gönül tası.
İmkansızı kanatır özlenen muhal visal.


Suzinak şarkılara emanet eşsiz güzel.
Tambur utla buluşur nağmeler buğu buğu
Bardağı sarar iken zambak usareli el.
Hayallerde süzülür naz tütsülü has kuğu.


Gül nazı gül özünden sadır olan efsane.
Demliğin rüyasına inen melek nefesi.
Karanfil dudaklarda billur söz tane tane.
Sarar iklimimizi Leyla’nın berrak sesi.
Ankara, 07.09.2013 İ.K