BİR SEN YETERDİN BANA!...
BİR SEN YETERDİN BANA!...
Ne isterdi ki gönül senden başka; Neye yarar ki sensiz para, Sensiz hava, sensiz alınan nefes… Ömür dediğin yaşanıyorsa sensiz, Yaşamak mıdır bunun adı? Sana bakmayan gözlere, Nasıl güzel görünür ki dünya!... Bin yıl sensiz yaşamak mıdır mutluluk, huzur? Senle yaşanan bir an tüm bunlardan değerlidir. Elin elimde geçen zamanın adıdır mutluluk Ya sensiz ömür; İş gerçek acı, gerçek çiledir. Ben istemedim…. Senle paylaşılmayan hayatı, Evi, makamı, şanı, şöhreti… Sensiz uyanmayı, Ben istemedim içinde sen olmayan baharı, Sensiz doğan güneşi, Ben İstemedim alnıma yazılan bu kaderi.. Neye yarar ki, nasıl söner bu gönül ateşi, Nasıl diner yürek sancısı, Sensizlikten daha büyük var mi ki başka acı, Ben mi istedim tüm dünya malını, BİR SEN YETERDİ BANA… Sabahlara sensiz uyanan ömrümde, Parlayan güneş ısıtmıyorsa beni, Ağustos sıcağında içilen sular, Dindirmiyor, söndürmüyorsa ateşi, Akşam kapanıyorsa yalnızlığa gönlüm, Bir mahpus, bir mahkûmsa yalnızlığında, Özgürlük nerede, Sen neredesin ey sevgili? Şimdi söyle yaşadın mı ben, Ömür denilen bu karmaşada, Nasıl güleyim, saçlarımdaki aklar niye, Maden yoksun yanımda… Ellerim, gözlerim, bedenim karışmadan günaha, Nihayetlensin artık, Senden kalan izlerle burada, BİR TEK SEN YETERKEN BANA, ŞİMDİ YOKLUĞUNDA YAPA YALNIZIM BU KARANLIKTA… 04.09.2013 |