SEZDİRME GÖNÜLSEZDİRME GÖNÜL Sana meyil verdim düştüm peşine Gül ün goncasında, bülbülsün Gönül Kaşın çermeleme, eğme eşine Şirin canı candan, bezdirme Gönül Bırakıp da beni gitme çok ırak Muhabbeti kesme, kavilde durak Hep gelecek için hayaller kurak Kirpiğini kaşa küstürme Gönül. Ben senin aşkına çıra olmuşum Yaz günü temmuzda hepten solmuşum Dilinden dökülen, alaz kormuşum Kamil ol derdini, sezdirme Gönül. Sana pervaneyim, sende dönerim Coşar umman kimi, başa dönerim Yürekte mum olup, şama dönerim Yarı seyyah edip, Gezdirme gönül Dediler ki, senden özge yar olmaz Ruhu tenden alan, can murat almaz Tebessümlü yüzde gam keder kalmaz Bu aşka hürmet et, ezdirme Gönül. Men aşığım gezer, halden bilmedin Gözde yaş kalmadı, dönüp silmedin Her iki cihanda elin vermedin Gül dururken diken, derdirme Gönül. Özlem ÇETİN/MANİSA |