Gittin…
Bunca yıl, bunca mevsim
Beklediklerim bunlar mıydı? Depremlerde kalmış Kâğıttan evler gibi yıkılmak mıydı? Tüm beklentilerimin, yangınlarımın ödülü? Oysa ne hayaller kurmuştum Hazanlarda dökülse de yapraklarım, Başım dik beklemiştim seni Rabia/m Demli çayım olmuştu hayallerim, Her yudumda gözlerimi kapadım tebessüm ettiğim Bir ömür yaşadım sensiz, Her saniyesi bir ömre bedeldi. Bir ömür sonra senli bir kaç gün Bin ömür olsa ne fayda sonu sensizlik olduktan sonra Bu yıkım çok ağır geldi bana Rabia Küçüldüm, bir karınca kadar küçüldüm sonunda Karıncanın bile yaşama arzusu, ümidi vardır Ya benim neyim kaldı Benim tüm varlığım, arzum, ümidim sendin. Gittin… Ne sevdan anladı sevdamı, Ne de sen anladın yangınlarımı. Sami Arlan.. |