Kalbimde bıraktığın,
Enkazlarla oyalanıyorum hala… derken,
her insanda bir parça bulunan bitmeyen sevdanın hatıralarını canlandırıyor hafızalarda.
Mısralar sevgiliye duyulan özlemi getiriyor hayalimize.
Zira hatıraların ipekten örtüsünü şöyle bir kımıldatan,
yahut duyguların üzeri tozlanmış sayfalarına bir fiske kondurup cümle cümle, mısra mısra ortaya çıkaran basit gibi görünen fakat çok büyük bir işi başaran eserdir gerçek şiir.
Siz bu ürpertiyi salıyorsunuz ruha, bu fıskeyi konduruyorsunuz yüreğe, bu kıvılcımı bırakıyorsunuz kalbe.
mısralarını okuyunca kendini o büyülü geçmişte ve mazideki tatlı efsunkar günlerinde hissetmeyen ve yosun kokusunu ciğerlerine çekmeyen, mantarların hafıflik içinde doluluğunu hissettiren yapısını ve parmakların onu ezmek için tahrik olduğu günleri yaşamayan kaç insan gösterebilirsiniz.
Kapıyı çaldı sonbahar.
Güneş saklambaç oynuyor bulutlarla
Ellerimde portakal kokusu,
Mumumda yalnızlık tortusu,
Kalbimde bıraktığın,
Enkazlarla oyalanıyorum hala…
orijinal ve yeni ifadeler ne güzel..
Evet evet şiirde aldığınız mesafe cidden iyi.
Sizden daha nice ustaca yazılmış güzide şiirler bekliyorum.
Selam ve sevgiler...