Elveda Camgüzeli
Bir veda hikâyesi,
Geçmişten en güzel fısıltılarla, Kentimin en güzel sokağında, En güzel evinde en güzel balkonunda, En güzel camgüzeli, O beyaz duygusallık en üst safhada belinde kırmızı kurdelesiyle, Elleri kına kokulu bir veda, Sevdasına itiraz eden bir veda, Silinmiş yollarımın adı, Üstümde yollarından bulaşan kara zift izleri, Çam ağaçlarım nefes değil de sesini verir oldu ciğerlerime, Kim bilir kaç kez gelip geçti kapının önünden parmak uçlarında sessiz adımlarıyla, Üstünde siyah ceketi içinde beyaz gömleği yakasında gri kravatıyla, En şeffaf duygusuyla tebessümün, En güzel pembe rüyasında, Evet, bu biraz beyaz biraz pembe veda, Alalı bulalı sokağımın, Eli yüzü birbirine girmiş çocukluğu, En sıcak akşamlarımda düşleriyle soğutan bir sessiz seda, Kucağım da saksı içinde cam güzeliyle bir veda… |