ÖLÜM ÖTESİ VE RUHUN TESLİMİ.( 3 )
Kulun önünde ölüm zahmetinden başka ne bulurdu,
Azap, üzüntü korku ölüm anına şiddet yeterli olurdu

Üstelik ölüm de her an onunla karşı karşıya dururdu
Ölüm meleğin her an kendisine işte ecelde ölümdü

Ölüm acısına gelince bu doğrudan doğruya ile acıdır
Ruhun kendisini siraye ile acı hiç bir şeyede değildir

Bütün sinirlerde damarlarından, zorlayan bir akımdır
Ruhunu bedenden çıkarılırken duyduğu acı ile ağırdır

Ölüm anında kulun bunca acı karşısında feryadı eden
Ölüm acısını, onun her tarafını kaplayıp yüreğine inen

Kendisinde imdat isteyecek, dermanı bulunmaz iken
Ölüm anında dehşette acıdan dolayı aklı ile karışırken

Dili tutulur azalar kalb yüreği kesilir düşe dermandan
Bu yüzde inlemeyi yardım dilemeyi çok ister candan

Bunu istediği halde yapması, imkansız ile olmaktan
Biraz derman varsa boğazindan hırıltıların çıkmaktan

Renginin asıl yaratıldığı toprağın aslı rengine dönüşen
Göz kapaklarını açık olduğu halde dikip tavana bakan

Dudak sarkar ve dil içeri çekilir acısı dışarı vurmaktan
Her taraf mosmor olur ruh bedende çıkarken ayaktan

Böyle canı boğaza gelinceye kadar acılar üstüne acı
Her azanın her parçanın ölüşünde elem üstüne elemi

Acı üstüne acı vardır can boğazda iken verirken canı
Ve işte o zaman kulu dünyalıktan alırken kendini

Evet artık kimseye bakmaz olur tövbe kapısı kapanır
O anda kendisiyle dünyaya hasretı ve pişmanlık kalır

Zevku sefa ile geçti ise ömrün sanmaki senınle gelir
Şu geçici dünya hayır hasenat var ise senınle o gelir
Ölüm ötesine böyle gidersen, hesap verme zor gelir
Enver Örsoğlu