ZİHNİMİN KARANLIK ODALARIYürüyorum durmadan, karanlık odalarında, Gecenin tüm zifiriyle, demlenmiş zihnimin. Marsık zindanlarda gezdikçe dalarım da; Tozlu çerçevelere asılmış bu yüzler, kimin? Bilmiyorum, kaç alemi sığdırdın Darı’na ? İstiflenmiş üst üste, fikirler ve cisimler... Dolaşır, dokunmadan girdapların zarına! Kırk yıllık zihnimde ki, türlü türlü resimler. Sıkışmış, dehlizinde görünmez kafeslere, İdamlık tutsak misali bekleşen, her figür... Nasıl dayansın zihnim, bu hıçkıran seslere Bir odanda zikir var, diger odanda ki küfür. EFKARİ 29.08.2013 |