kavga
anlaşamazdık...
it dalaşıydı bizimkisi hayat denilen yüzyılların savaşçısıyla... o bana vurdukça ben onun kuyusunu kazmaya çalıştım bana çelme taktıkça inadına doğruldum . -yürüdüm- her şeye rağmen bilirim iyi dövüştüğünü ondandır bu dik duruşum ondandır karanlığın omuzları altında oluşum... |
durabiliyorsan seni ve
yazdığın şiiri tebrik ederim